Waar zijn de egels gebleven?
De egel (Erinaceus europaeus) behoort tot de groep van de insecteneters, evenals de mollen en spitsmuizen. Ze
zijn door iedereen makkelijk te herkennen aan de meer dan 7000 stekels van circa 2 tot 3 cm op de rugzijde en
de bovenkant van de kop. Afhankelijk van leeftijd en geslacht vari?ren de grootte en het gewicht. Zo is de lengte
van kop + romp 20 – 30 cm, van de staart 2 – 4,5 cm en het gewicht 300 – 1100 gram. Het reukvermogen en het
gehoor is goed ontwikkeld en daarmee kunnen zij ‘s nachts een grote verscheidenheid aan insecten opsporen
zoals kevers, oorwormen,rupsen, maar ook regenwormen en (huisjes)slakken. Ook een ei, een muis of zelfs een kleine ringslang wordt niet versmaad.
Met een kuiken in de bek
Enkele decennia geleden in een warme juni-nacht, werd ik gewekt door het krijsen van de kloek, die ’s avonds met haar kuikens een slaapplek had gevonden vlak onder mijn raam in de border. Buiten gekomen zag ik in het licht van de zaklantaarn, dat de kloek onder veel kabaal met haar vleugels sloeg naar een grote egel, die met een
kuiken in de bek onder de beplanting zat. Toen ik met een hand wat dichter bij kwam, protesteerde de egel heftig met een grommend geluid dat ook veel weg had van het blazen van een kat. Maar hij of zij gaf de prooi niet op.
Ten onder in de groene rivier
In Bloeyendael kon de oplettende wandelaar in de schemering regelmatig een egel zien rondscharrelen. Het laatste decennium heb ik dat slechts een enkele keer gezien.De vraag rijst hoeveel egels er nog zijn in Bloeyendael en naaste omgeving. Ik heb gehoord dat bij het kunstwerk ‘de groene rivier’ in de tuin van het provinciekantoor regelmatig dode egels zijn gevonden. Egels zijn dan wel redelijk plaatsvast maar het leefgebied varieert van circa 10 tot 40 hectare en ’s nachts leggen zij een paar kilometer af. Zo kunnen zij al foeragerend
via de oost- en zuidzijde van het terrein op de verticale betonnen ‘oevers’ komen en naar beneden vallen in de bak met alleen steenslag en buxus. Bij niet tijdige ontdekking komen zij om. Nu zijn in de hoeken schuin omhoog loopplanken geplaatst, maar die functioneren nog onvoldoende.Jammer van dit onnodige verlies in
de toch al kleine populatie.
Mocht u een egel zien in Bloeyendael of naaste omgeving dan hoort de stichting dat graag van u.
Theo de Ronde
